Με την πάροδο του χρόνου, την επίδραση της βαρύτητας, τις πιθανές αυξομειώσεις βάρους και μετά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό, το γυναικείο στήθος υφίσταται έντονες μεταβολές στο σχήμα, το μέγεθος και τη θέση του.
Η ανόρθωση στήθους διορθώνει την πτώση των μαστών, ώστε οι γυναίκες να μπορούν να απολαύσουν ένα νεανικό και πιο καλοσχηματισμένο στήθος. Ταυτόχρονα, μπορεί να πραγματοποιηθεί αυξητική στήθους, καθώς αυτή η επέμβαση ομορφαίνει το γυναικείο σώμα και τονώνει την αυτοπεποίθηση μιας γυναίκας.
Για την ανόρθωση στήθους, συνήθως γίνεται τομή γύρω από την περιοχή της θηλαίας άλω, με μία δεύτερη τομή κάθετης φοράς προς την υπομάστιο πτυχή (τεχνική Lejour). Στη συνέχεια αφαιρείται η περίσσεια του δέρματος και όχι το εσωτερικό του μαστού, ώστε να σφίξει ο μαστός και να τοποθετηθεί σε μία καλύτερη θέση. Τέλος, γίνεται σύγκλιση των τομών με απορροφήσιμα ράμματα και τοποθετείται ένας ειδικός μετεγχειρητικός στηθόδεσμος. Σε μικρούς μαστούς μπορούμε να επιτύχουμε την ανόρθωσή τους μόνο μέσα από την τομή γύρω από τη θηλαία άλω (περιθηλαία μαστοπηξία). Σε μεγαλύτερους μαστούς μπορεί να χρειαστεί και μια μικρή τομή στην υπομάστιο πτυχή (μαστοπηξία με ανεστραμμένο «Τ», μαστοπηξία «L»).
Για την αύξηση του στήθους η τοποθέτηση των ενθεμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω μιας τομής κάτω από το μαστό ή με μια τομή γύρω από τη θηλή, είτε με τομή που γίνεται στη μασχάλη προκειμένου να τοποθετηθεί το ένθεμα. Η πιο δημοφιλής τεχνική στην περίπτωση που το ένθεμα πρόκειται να τοποθετηθεί κάτω από το μαζικό αδένα, αλλά πάνω από το θωρακικό μυ, είναι η Subfacial.
Στην περίπτωση που ο μαστός είναι πολύ μικρός/ατροφικός, συνήθως επιλέγεται το ένθεμα να τοποθετηθεί κάτω από το θωρακικό μυ. Η πιο δημοφιλής τεχνική είναι η Dual Plane, κατά την οποία κατασκευάζεται η θήκη που θα μπει το ένθεμα με τέτοιο τρόπο, ώστε το πάνω μισό να είναι κάτω από τον μυ και το άλλο μισό να είναι κάτω από την περιτονία του μόνο.
Η ανόρθωση του στήθους (μαστοπηξία) είναι αρκετά ασφαλής. Πιθανές επιπλοκές μπορεί να είναι εμφανείς ουλές, ευαισθησία και μούδιασμα γύρω από τις θηλές, που συνήθως υποχωρούν σε βάθος χρόνου.
Στην αυξητική στήθους συνήθως δεν υπάρχουν επιπλοκές. Σπάνια μπορεί να δημιουργηθεί ρικνωτική κάψα γύρω από το ένθεμα, που να οδηγήσει σε σκλήρυνση του μαστού και αλλαγή του σχήματος. Θα πρέπει τότε να αφαιρεθεί η κάψα χειρουργικά και να επανατοποθετηθεί το ένθεμα σε νέα θέση.
Ακόμη πιο σπάνια, μπορεί ο οργανισμός να απορρίψει το ένθεμα, γεγονός που φαίνεται τις πρώτες εβδομάδες μετά τα χειρουργείο. Θα πρέπει να αφαιρεθεί και να τοποθετηθεί νέο μετά από μερικούς μήνες.